یكی از تعاریف جامع برای اختلالات گفتاری توسط " چار وان راپیر " که یكی از بهترین آسیبشناسان گفتار – زبان دانست، ارائه شده است. او معتقد است گفتار را موقعی میتوان غیرطبیعی تلقی كرد كه با گفتار سایر افراد جامعه چنان متفاوت باشد كه بهخودیخود جلب توجه كرده و در فرایند ارتباط مزاحمت ایجاد نماید و یا باعث ناراحتی گوینده و شنونده شود. به این ترتیب، گفتار نارسا گفتاری است كه غیرواضح و نامفهوم باشد. .